ویروس ها می توانند با انتشار از فضای خارج سلولی از سلول های آلوده به سلول غیرآلوده انتقال یابند. به این فرآیند، انتقال عاری از سلول (cell-free transmission) گفته می شود (شکل 1A). متقابل به فرآیندی است که در آن ویروس های متصل به سطح سلول به کمک اتصالات سلولی به سلول های مجاور منجر به آلودگی سازی می شود، انتقال سلول به سلول نامیده می شود (برای مرور منابع 1 تا 5 را ببینید). انتقال وابسته به اتصال، بسته به اینکه آیا سلولهای آلوده شده اند یا نه، به چند دسته تقسیم می شوند. ویروس های سلول های عامل بیماری در ایجاد اتصال به سلول با سلول غیرآلوده، به وسیله مفهوم سیناپس ویروس توضیح داده می شود (شکل 1B) (6 و 7). در مقابل، سلول های انتقال دهنده آلوده نشده در به دام انداختن ویروس ها و انتقالشان به هدف مورد نظر، تراآلودگی (trans-infection) نامیده می شود (شکل 1C) (8 و 9).
اتصال سلول به سلولی که طی تراآلودگی ایجاد میشود نیز سیناپس آلوده کننده نامیده میشود (9). در محیط in vitro ، اتصال به اتصال در بسیاری از ویروس های پوشش دار شامل ویروس های ایمنی انسانی (HIV)، ویروس تی-لنفوتروپیک انسانی (HTLV) و ویروس لوسمی موشی (MLV) دیده شده است (6، 10، 11 و 12). ). انتقال ذرات ویروسی با استفاده از تکنیک میکروسکوپی سلولهای زنده (تصویربرداری زنده) در بین فیبروبلاستهای آلوده و آلوده، سلولهای T ویروسی و آلوده نشده، بین سلولهای دندریتی (DCs) و سلولهای T، و همچنین بین ماکروفاژها و سلولهای T رؤیت شده است. (14-10). سیناپس های ویروسی و تراآلودگی در حیوانات زنده نیز گزارش شده اند و این امر امکان انتشار ویروسی به وسیله هر دو فرآیند ذکر شده را در شرایط in vivo نشان می دهد.