کتاب زیست سلولی وملکولی لودیشچکیده
موش صحرایی برهنه Heterocephalus glaber)) دارای عمر استثنایی بالای 30 سال است. این طولانی ترین طول عمر گزارش شده برای یک جونده خصوصا با توجه به وزن کوچک موش صحرایی برهنه است. علاوه بر طول عمر زیاد، این گونه موش مقاومت عجیبی به انواع سرطان نشان می دهد. در این مقاله مکانیسم مقاومت به سرطان در این موش تشخیص داده می شود. سلول های فیبروبلاست در این موش به مقدار زیادی هیالورونیک اسید (HA) با وزن مولکولی بالا ترشح می کنند که 5 برابر وزن مولکولی هیالورونیک اسید در انسان است. تجمع این پلی ساکارید در این موش به علت فعالیت کم آنزیم های تجزیه کننده ی هیالورونیک اسید و توالی منحصر به فرد آنزیم سنتز کننده آن (HAS2) است. علاوه بر این سلولهای این گونه از موش صحرایی حساسیت بالاتری به پیام رسانی هیالورونیک اسید دارند که به علت تمایل بیشتر آنها به هیالورونیک اسید در مقایسه با انسان و موش های دیگر می باشد. زمانی که میزان هیالورونیک اسید با وزن مولکولی بالا به وسیله‌ی خاموش شدن ژن هیالورونیک اسید سنتاز 2 یا افزایش بیان آنزیم های تجزیه کننده، کم می شود؛ موش به راحتی شروع به تشکیل تومور می کند. میتوان حدس زد که میزان بالای هیالورونیک اسید در این گونه از موش صحرایی، خاصیت الاستیسیته‌ی مورد نیاز را به پوست آن برای سازگاری با زندگی در تونل های زیرزمینی داده است.
سلام
کربس